علم الهدی:
دولت جدید آداب حکمرانی سینما را به حیات طبیعی اش نزدیک کند
به گزارش دکور پرداز، یک کارشناس سینما با انتقاد از اصرار حضور صد درصدی دولت ها در ایجاد جریان فیلمسازی اظهار داشت: شکل واقعی سینما زمانی می تواند به صورت اصلی خود نزدیک تر شود که همه ما ˮدولتˮو ˮفعالانˮ به حیات طبیعی سینما متعهد باشیم و چاره ایی نداریم که آداب حکمرانی سینما را در دولت جدید به زبان این حیات طبیعی نزدیکتر نماییم.
به گزارش دکور پرداز به نقل از ایسنا، هفته گذشته در مراسمی که در بنیاد سینمایی فارابی برگزار گردید، به ۴۲ کارگردانی که صلاحیت فیلمسازی آنها در «شورای بررسی صلاحیت کارگردانی فیلم اول» تایید شده بود، گواهینامه اعطا شد.
در آن برنامه که با تجلیل از کیانوش عیاری و مسعود جعفری جوزانی نیز همراه بود، محمد خزاعی - رئیس سازمان سینمایی - اظهار داشته بود: از ۱۲۹ فیلمسازی که در این شورا صلاحیت حرفه ای آنها تایید شده، حدود ۴۵ درصد موفق به تولید آثار خود شدند که ۶۵ درصد آنها، کارگردانان استان هایی غیر از تهران بودند.
بر اساس گزارش شفاف سازی بنیاد سینمایی فارابی که آن هم هفته گذشته انتشار یافت، مشخص است که در این شورا از سال ۱۴۰۱ تا پایان ۱۴۰۲ به ۱۲۹ نفر مجوز کارگردانی فیلم اول داده شده است که در مورد خیلی از آنها اطلاعاتی درباره ی فیلم های تولیدی شان منتشر نشده است.
بیشتر بخوانید:
شفاف سازی مالی بنیاد فارابی از فیلم های تولیدی سه سال اخیر
خروجی شورای بررسی صلاحیت کارگردانی فیلم اول در حالی در ایام پایانی مدیریت فعلی وزارت ارشاد انتشار یافته که از شروع شروع به کار این شورا بحث هایی درباره ی آن مطرح بود.
این مسئولیت در گذشته و در سال هایی از دهه های ۷۰ و ۸۰ خورشیدی برعهده کانون کارگردانان خانه سینما بود و حدود پنج نفر از اعضای این کانون به بررسی تقاضاها می پرداختند که این کار بعدها (تقریبا از دولت نهم) به وزارت ارشاد محول شد. اما با توجه به این که از شروع کار دولت سیزدهم مدیران سینمایی و وزارت ارشاد بر ریل گذاری جدید در سینما تاکید داشتند، ارزشیابی، ساماندهی و تقویت کارگردانان فیلم اولی برعهده بنیاد سینمایی فارابی گذاشته شد و پس از آن پیش بینی می شد که جریان اصلی برای ریل گذاری های مدیران، در سینما شروع شود.
حالا بعد از گذشت دو سال نتیجه این روند در دسترس قرار گرفته ولی همچنان بحث ها درباره ی ماهیت این شورایی ادامه دارد.
امیرحسین علم الهدی - کارشناسی سینما - در یادداشتی که در اختیار ایسنا گذاشته، کارکرد شورای معرفی کارگردانان اول را مورد پرسش قرار داده است.
او نوشته است:
«کارکرد شورا معرفی کارگردانان اول در چیست؟
شورای کارگردانان اول وظیفه گزینش و ارزیابی متقاضیانی را دارد که می خواهد فیلم اول خودرا کارگردانی نمایند.
وظفه این شورا ماقبل اختیارات تهیه کننده به عنوان مهم ترین رکن "تولید" یک فیلم قرار گرفته است. این بحث به مفهوم این است که اگر تهیه کننده ایی حرفه ایی و مورد وثوق اصناف و دولت بخواهد فیلمی را به کارگردانی اول شخصی که توسط این شورا " کارگردان" شناخته نشده است بسازد، این تهیه کننده امکان تولید این فیلم را ندارد!
اصولا در بیشتر سینماهایی که شکل صنعتی دارند ترجیح قانونگذاران حفظ شکل طبیعی سینما است (شکل طبیعی سینما به رسمیت شناختن وظایف تهیه کنندگی است) که مسئولیت کامل یک پروژه را برعهده تهیه کننده اثر قرار می دهند تا امکان ایجاد استاندارد جریان "تهیه کنندگی" امکانپذیر باشد اما طبق معمول در ایران فارغ از دید ابتر به فهم " تهیه کنندگی"، شورایی تشکیل می شود که قسمتی از وظایف تهیه کنندگان را برعهده می گیرد و انتظار دارند که این شورا در کیفیت یک فیلم من بعد با این انتخاب نقش داشته باشد!
کدام یک از کارگردانان بنام سینمای ایران حاصل ارزیابی و معرفی شوراهای دولتی هستند؟
کدام کارگردان توانسته است فقط با مهر تایید این شورا خودرا در حیطه کارگردانی اثبات نماید؟ نمایندگان جریانات صنفی (کارگردانان) که در این شوراها حضور دارند کدام شان حاصل کارکرد این شوراها هستند؟ چهار تشکل تهیه کنندگی چطور متوجه واگذاری قسمتی از وظایف خود به این شوراها نمی شوند؟ و از همه مهم تر، چرا اصرار داریم حیات طبیعی سینما را به مخاطره بیاندازیم؟
یکی از دلیلهای شکل نگرفتن جریان استاندارد "تهیه کنندگی" فارغ از رفتار منفعلانه تهیه کننده ها، اصرار حضور صد درصدی دولت در ایجاد جریان فیلمسازی است و دولت ها اجازه نمی دهند که حیات طبیعی سینما به صورت واقعی خود درآید. دولت خودرا در مقام دانای کلی می داند که باید همه را مراقبت نماید تا خدای ناکرده سینما به سمت قهقرا نرود که خب، می بینیم که رفته است!
در این بین فعالان صنفی با مشارکت در این شوراها نیز بدون توجه به آثار مخرب کارکرد آن خودرا به عنوان نمایندگان دانای کل می پندارند و در جایگاه حرفه ایی "تهیه کننده" خودنمایی می کنند! در آیین معرفی کارگردانان جدید از دو کارگردان بنام سینمای ایران کیانوش عیاری و مسعود جعفری جوزانی نیز تقدیر کردند که هیچ کدام از این دو کارگردان حاصل خروجی شوراهای دولتی نیستند که اگر بودند حال در این جایگاه نبودند.
مطمئنیم شکل صنعتی سینما از دل این شوراها خودنمایی نمی کند بلکه شکل واقعی سینما زمانی می تواند به صورت اصلی خود نزدیک تر شود که همه ما "دولت و فعالان" به حیات طبیعی سینما متعهد باشیم و اگر می خواهیم این تعهد را به صورت واقعی ببینیم چاره ایی نداریم که آداب حکمرانی سینما را در دولت چهاردهم به زبان این حیات طبیعی نزدیکتر نماییم.»
منبع: دكور پرداز
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب